Kisah Ramadhan 1 #

tengah sibuk-sibuk aku tanda buku, tiba tiba datang anak murid aku, namenye shahir.. muka penuh confident, gaya punyer lah macho...

S (shahir) : Ustazah, cuba tengok saya ni, dah petang-petang pun cergas lagi.. bukan macam dia tuh.. ( bibir terjuih tak hengat) bibir terjuih tunjuk kepada si Adam yang tidur sebab letih..

A (aku) : memanglah awak cergas, awak minum air paip dalam tandas kan??? ( entah tiba2 terkeluar idea ni ) macam la saya tak tahu..

S : mane ade ustazah.. saya puasa la..

A : ye la tu.. padahal tak puasa.. ye la kan, cergas bukan main lagi..

S : tak semestinya orang yang cergas minum air paip..

A : iye.. semestinya.. tak percaya tanya Irfan.. ( kebetulan Irfan datang nak hantar buku )

S : Irfan, tak semestinya kan kalau orang tu cergas minum air paip dalam tandas kan?? ustazah kata kalau orang cergas minum air paip dalam tandas..

I : semestinya la, sebab semalam aku minum air paip aku cergas jek..

A : hah???!!!!!!


moral of the story : jujur itu perbuatan yang mulia.. contohilah anak murid aku..

monyet pon minum air paip tau.. minum air kelapa selalu pun bosan jugak..

(Abg Goo)